۱-استفاده از سرما و یخ در آسیب های حاد(مانند کشیدگی رباط، تاندون و عضله) و تورم ناشی از ضربه کاربرد دارد.

(بدیهی است اگر  دلیل تورم عفونت مفصل باشد، یخ کاربرد ندارد)

۲- یخ از لحاظ تبادلات دمایی با بدن، بهتر از مواد شیمیایی مثل بَسته ژل یخ یا اسپری سرد است.

۳-بین کیسه یخ و پوست بدن باید حائلی وجود داشته باشد تا سوختگی پوست ایجاد نشود و در مجموع فرد باید احساس مطبوعی از سرما داشته باشد.

۴-مدت استفاده از یخ ۲۰ تا ۳۰ دقیقه است که با فاصله ۲ تا ۳ ساعت باید روی موضع قرار بگیرد.

۵- می توان همزمان با این کار، از کمپرشن با بانداژ و بالاقرار دادن عضو استفاده کرد. چنانچه از بسته ژل یخ استفاده می شود بهتر است زمان استفاده ۱۰ دقیقه باشد و از بستن آن روی عضو با باندِ کِشی خودداری شود.

۶- یخ بویژه در روزهای اول بعد از آسیب کاربرد زیادی دارد اما با توجه به شرایط،   می تواند در هفته های اول بعد از آسیب یا هر زمانی در تورم بعد از تمرین استفاده شود یعنی لزوما محدود به ۲۴ یا ۴۸ ساعت اول بعد از آسیب نیست.

۷- در افرادی که بیماریهای زمینه ای* دارند در مورد استفاده از یخ با پزشک معالج مشورت شود، هرچند یک فرد سالم نیز باید  به حساسیت فردی به سرما دقت داشته باشد.

* بیماری های زمینه ای مثل دیابت (که سبب کاهش حس می شود)، نوسانات فشار خون، بیماری های عروقی و...

۸-در یک فرد سالم در محل هایی مثل خارج زانو یا داخل آرنج که عصب سطحی می شود یا روی نبض های شریانی مثل نبض شریان ناحیه گردن(کاروتید)، روی قلب، روی کلیه و روی ناحیه  شکم استفاده از یخ ممنوع است.

۹-در خانم های باردار بویژه در سه ماهه سوم،   استفاده از یخ در نواحی مثل ناحیه کمری خارجی، روی قوزک های داخلی و خارجی، روی عضله  کول (ذوزنقه ای فوقانی) و عضلات داخل ران ممنوع است.

۱۰- فلسفه استفاده از یخ بعد از آسیبهای حاد، ایجاد انقباض عروقی و کاهش جریان خون در ناحیه آسیب است تا تورم کاهش یابد بنابراین در روزهای اول بعد از آسیب استفاده از گرما و ماساژ ناحیه آسیب ممنوع است.

۱۱-در مجموع کمپرس یخ به عنوان یک روش کمک درمانی ارزان و در دسترس می تواند برای کاهش دردهای عضلانی اسکلتی ناشی از ضربه یا خستگی،   در ورزشکاران و افراد عادی به کار برود.

فیزیوتراپیست دکتر مرتضی احمدی/ عضو کمیته توانبخشی فدراسیون پزشکی ورزشی